วันพุธที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

บทเรียนแรก


เมื่อเกิดมา

*จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
*1-5 ปี กินข้าวเองให้ได้เหอะ
*6-12 ปี เรียนตามที่เขาบังคับ
*13-18 ปี เรียนๆเล่นๆ....ช่วงนี้อาจจะเป็นจุดกำหนดอนาคต...แต่เราไม่เคยลำบาก....ไม่คิดอะไร
*19-24 ปี เรียนมหาลัยตามกระแส ดูดีตรงที่ เป็นลูกจ้างบริษัทไปด้วย....อนาคตยังไม่คิดถึง
*25-30 ปี เป็นลูกจ้าง ไหลไปเรื่อย ดูดีตรงที่ รับจ้างนอกเวลางาน การเงินคล่องตัว
*31-40 ปี งานลูกจ้าง นอกเวลา ไหลลื่นไม่มีปัญหา งานมี เงินคล่อง ทำๆๆ เก็บบ้าง ใช้แบบไม่ระวัง
*40-45 ปี เป็นหัวหน้างาน รู้สึกถึงอนาคต ลงเหวแน่ๆ...เริ่มมองหาอย่างอื่น
               แต่ ก่อนหน้านั้น ไม่เคยหาความรู้เรื่องชีวิตที่มั่นคง คืออะไร มีอะไรบ้าง เลือกยังไง..ไม่อยากเดินทางแล้วสิ จึงมองหางานทำที่บ้าน  ...อินเตอร์เน็ตแทบไม่รู้เรื่อง อยู่แต่ในกะลา ใช้คอมพิวเตอร์ทำงาน เท่สุดๆ มันก็โปรแกรมสำเร็จรูปที่เขายัดเยียดให้ทำแหละคับ....ยังไม่ทันลองหาเลย มันโผล่มาในเมล งานออนไลน์ เท่ได้อีก ด้วยใจที่บริสุทธิ์ คิดว่าโลกนี้สวยงาม....555 พลาดท่าหล่ะสิคับท่าน...เขาไม่ได้หลอกเราหลอก เรานั่นแหละ ที่หลอกตัวเอง เอาตัวไปให้เขาหลอก

               บทเรียน ที่ชัดเจนคือ ...ความโลภ ความอยาก ใจร้อน ....เป็นอาหารอันโอชะ ของเพื่อนๆร่วมโลกที่เราไม่รู้จักเลย

              ที่เสียใจคือ พาเพื่อนไปร่วมด้วย.....
                                                                                                                       ก่อนเลือกงานทำ อ่านตรงนี้

                                                                                                                                           สมิทธิ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น